კურდღელი გაიძურწა  და ჭაობში ისე ჩაიმალა, მარტო თვალებიღა უჩანდა. - მან იცოდა, რომ დათვი მის საძებრად გამოიქცეოდა.

სად იყო, სად არა, დათვიც გამოჩნდა გზაზე. მიირბინა ჭაობთან და თქვა:

- როგორ ხარ, დობილო ბაყაყო? კურდღელი ხომ არ გინახავს აქეთ გამოვლილი?

- ახლახან მირბოდაო, - უპასუხა კურდღელმა.

და დათვმა გზა განაგრძო. კურდღელი კი ამოძვრა ჭაობიდან, გაშრა მზეზე და, ვითომც აქაც არაფერიო, შინ წავიდა თავის შვილებთან.