დედა, დედიკო! - მხიარული ყვირილით შეირბინა დილით პატარა დათიკომ დედასთან: - დღეს ხომ ახალი წელიწადია, ყველაზე ადრე ბებიკოს უნდა მივულოცოთ და საჩუქრები წავუღოთ.

- რასაკვირველია, ბებია ყველაზე უფროსია, პირველად იმას უნდა მივულოცოთ და საჩუქრებიც წავუღოთ, - უთხრა დედამ.

- მე და ნანამ უკვე ამოვარჩიეთ საჩუქრები. დედიკო, ვინც ძალიან, ძალიან გიყვარს, იმას ხომ ისეთი საჩუქარი უნდა მიართვა, რომელიც თვითონ ყველაზე უფრო მოგწონს.

- რასაკვირველია!

- ბებიკოს ხომ ყველაზე მეტად ჩვენ ვუყვარვართ და ამიტომ იმას ის უყვარს, რაც ჩვენ გვიყვარს.